حفظ نعمت و افزایش آن با انفاق و شکرگزاری

مرحوم علاّمه‌ي مجلسي (رض) نقل مي ‌كند: حضرت امام ابوالحسن الرّضا (علیه السلام) فرمود : در بني‌اسرائيل،مردي بود كه در خواب به او گفتند: تقدير اين شده كه نصف عمرت در وسعت و ثروت بگذرد و نصف ديگر آن با فقر و تنگدستي!حال انتخاب با خودت. آيا نصف اوّل را مي‌ خواهي در وسعت باشي يا نصف آخر را؟او گفت: همسرم شريك در زندگي من است و بايد با او مشورت كنم.صبح كه شد؛ جريان خواب را با همسرش در ميان گذاشت و از او نظرخواهي كرد.او گفت: تو نصف اوّل را انتخاب كن(از اين ستون به آن ستون فرج است).

شب دوّم در خواب به همان شخصِ شبِ اوّل گفت: نصف اوّل را براي وسعت در زندگي انتخاب مي‌ كنيم.بعد دنيا به او رو آورد و مال فراوان در دسترسش قرار گرفت.در چنين شرايطي همان همسر و شريك زندگيش به كمكش شتافت و برخلاف بسياري از زنان كه پيشنهادِ جمع كردن و انباشتن مي ‌دهند،او پيشنهادِ انفاق داد و مرتّب به شوهرش مي ‌گفت: فلان همسايه نيازمند است، به او كمك كن.فلان خويشاوند، تنگدست است، او را درياب.علي ‌الدّوام آن زن، شوهرش را وادار به انفاق مي ‌كرد تا زمان مقرّر به پايان رسيد و مرد به زن گفت: تو كه همه‌اش دستور انفاق دادي و مانع از ذخيره كردن شدي، اكنون با فقر و تنگدستي چگونه بايد به سر بريم؟!آن زن عاقل در جواب گفت: خدا وعده‌ي افزايش نعمت به بندگان شاكر خود داده و فرموده است:

]...لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأزِيدَنَّكُمْ...[؛

...شما اگر شكر نعمت كنيد، من بر نعمتتان مي ‌افزايم...

و اينك او به وعده‌ي خود وفا خواهد كرد و به ما وسعت در نعمت خواهد داد.

شب كه شد، مرد، همان شخص را در خواب ديد كه به او گفت: به پاس شكر نعمت كه كرديد، خدا عنايت فرمود كه باقي ‌مانده‌ي عمرتان نيز با وسعت و مُكنت بگذرد!![1]آري:

]وَ إذْ تَأذَّنَ رَبُّكُمْ لَئِنْ شَكَرْتُمْ لَأزِيدَنَّكُمْ...[؛

خداي شما اعلام كرده اگر شاكر باشيد، من به طور حتم، بر نعمتتان مي‌افزايم...

برگرفته از تفسیر سوره ابراهیم از تألیفات حضرت آیت الله سید محمد ضیاء آبادی صفحه 78 الی 79