حضرت سجاد (علیه السلام) : درانجام وظیفه سنگین تربیت فرزند ، از خداوند بزرگ استمداد می نمود و در ضمن دعاهای خود در پیشگاه الهی عرض میکرد ، بار خدایا مرا درتربیت وادب ونیکوکاری فرزندانم یاری و مدد فرما. الحدیث جلد1 صفحه 53

حضرت امام سجاد (علیه السلام) : حق اخلاقی آنکس که به تو بد کرده این است که او را عفو نمایی و اگر بدانی عفو تو مضر است و او را به تجری و تجاوز وا می دارد ، برای کیفر او ، از قانون و مردم نصرت ( کمک )  می طلبی.الحدیث جلد 1 صفحه 89

وقتی حضرت سجاد (علیه السلام) را به دنیا آمدن کودکی خبر می دادند ، ایشان نمی پرسید پسر است یا دختر ، بلکه از اعضای سالم و اندام متعادل او سئوال می کرد ، چون خبر سلامتش را می شنید می گفت خدای را شکر که این کودک را قبیح و ناقص الخلقه نیافریده است. الحدیث جلد 3 صفحه 53

امام سجاد (علیه السلام) : بارالها ، عمرم را ادامه بده، تا مادامي كه هر روزش در طاعت تو مصروف گردد. اما اگر موقعي فرا رسد كه عمرم چراگاه شيطان باشد، جانم را بگير و به حياتم پايان بخش، پيش از آن كه بغض تو متوجه من شود يا خشمت درباره‌ام استقرار يابد. الحديث جلد 2  صفحه 27

 ابي مالك از حضرت سجاد (علیه السلام) درخواست كرد او را از جميع طرق و مناهج دين آگاه سازد. حضرت در پاسخ او به عنوان قدر جامع تمام روشهاي اسلامي از سه مسئله انساني و اخلاقي نام برد : سخن حق، حكم به عدل، و وفاي به عهد. الحديث جلد 2  صفحه 53

  حضرت امام سجاد (علیه السلام) : کسی که برای خدا و به قصد صله رحم ازدواج نماید ، پروردگار جهان او را به تاج بزرگی و عظمت ، مفتخر و سرافراز خواهد ساخت. الحدیث جلد 2 صفحه 230

 حضرت امام سجاد (علیه السلام) در ضمن حقوق فرزند فرموده است :  پدر ، در حکومتی که به فرزند دارد مسئول است که طفل را مودب و با اخلاق پسندیده پرورش دهد و او را به خداوند بزرگ راهنمایی کند . الحدیث جلد 2 صفحه 349

زهرى گويد: حضرت على بن الحسين عليهما السلام فرمود: اگر همه مردم كه ما بين مشرق و مغرب هستند بميرند من از تنهائى هراس نكنم پس از آنكه قرآن با من باشد، و آن حضرت عليه السلام شيوه اش اين بود كه هرگاه ((مالك يوم الدين )) را مى خواند آنقدر آنرا تكرار مى كرد كه نزديك بود بميرد. اصول كافى جلد 4 صفحه 403

زهرى گويد: از حضرت على بن الحسين عليهما السلام شنيدم كه مى فرمود: آيه هاى قرآن گنجينه هائى است ، پس ‍ هرگاه در يك گنجينه را گشودى شايسته است كه بدانچه در آن است نظرى بيفكنى . اصول كافى جلد 4 صفحه  412

امام سجاد (علیه السلام) : هر بامداد زبان انسان بر دیگر اعضای بدن توجه می کند و می گوید چگونه هستید ؟ حالتان چطور است ؟ آنها می گویند : اگر تو ما را رها کنی خوبیم(اگر تو با حرف زدن گناه نکنی خوبیم ) خدا را خدا نسبت به ما بیاد آور .  و او را به خدا قسم می دهند و می گویند : پاداش و کیفر ما تنها بخاطر توست. اصول کافی جلد 3 صفحه 177

 امام سجاد (علیه السلام) : چيزي كه زيانش براي تو از سودش زيادتر است بر خود روا مدار و آنرا به خويشتن اعطا مكن.  الحديث جلد 3 صفحه 300

 حضرت امام سجاد(علیه السلام) : مرد واقعي، مرد تمام، مرد خوب و شايسته كسي است كه هواي نفس خود را پيرو اوامر الهي قرار دهد و غرائز خود را بر وفق رضاي خداوند ارضا نمايد.  الحديث جلد 3 صفحه 288

بر نگین انگشتر حضرت حسین بن علی (علیه السلام) این جمله نقش بسته که هرگاه دانستی عمل کن و گروهی گفته اند که اولین مرحله علم سکوت کردن است بعد از آن شنیدن علم ، سپس نگهداری علم ، بعد عمل به آن علم ، بعد از آن نشر دادن علم است ، و در تفسیر گفته خدای تعالی سوره آل عمران آیه 183 ( دانش را پشت سرشان افکندند ) فرمود : عمل به علم و انتشار آن را وا گذاشتند. ارشاد القلوب جلد 1 صفحه 37

حضرت علی بن الحسین (علیه السلام) فرموده است : خرد راهنمای خوبیهاست و هوای نفس مرکب گناهان است.  ارشاد القلوب جلد 1 صفحه 145

 حضرت على بن الحسين عليه السّلام فرمود: كه همانا ميان شب و روز (بين طلوعين) باغى است كه در روشنى آن خوبان می‏چرند و غرق در نعمت باغهاى آن باشند پرهيزكاران  از خوف خدا شبها را بيدارند و روزها را روزه دارند.
پس بر شما باد بخواندن قرآن ( و عمل کردن آن ) در اول شب و بتضرع و زارى و استغفار در آخر شب و چون وارد روز شويد همت بكارهاى خوب و ترك منكرات و هر چه كه شما را پست ميكند از گنان كوچك بگماريد زيرا كه آن گناهان كوچك شما را نزديك به گناهان و زشتيهاى بزرگ ميكند و گويا مرگ شما را فراگرفته و ساعت آن فرا رسيده پس همانا بانگ زننده‏ ى مرگ شما را بانگ ميزند كه حركت كنيد پس بترسيد از پشيمانى از زياد روى در گناه آنهم وقتى كه پشيمانى سودى ندارد روزى كه گامها بلغزد. ارشاد القلوب  جلد 1  صفحه 203

حضرت على بن الحسين عليه السّلام فرمود: اى پسر آدم تو هميشه‏ در حال خوبى و خيرخواهى بود تا وقتى كه براى تو اندرز دهنده ‏اى از طرف نفست باشد و تا زمانى كه شعار تو ترس و بيم و حزن و اندوه باشد ، اى پسر آدم تو خواهى مُرد ، پس جواب را آماده كن.‏  ارشاد القلوب ج‏لد 1 صفحه 253

   مردى به حضرت على بن الحسين عليه السّلام عرضكرد كه فلان شخص در باره‏ ى شما چنين و چنان ميگويد حضرت به او فرمود: كه حق برادرى برادرت را بجا نياوردى با اينكه او تو را امين دانست تو در باره‏ ى او خيانت كردى و نيز احترام ما را هم نگاه نداشتى زيرا كه ما از تو سخنى شنيديم كه نياز و احتياجى به شنيدن آن نداشتيم آيا نميدانى كه سخن چينان سگ‏هاى دوزخند به برادرت بگو مرگ براى همه ‏ى ماست و قبر ما را در برگيرد روز قيامت وعده ‏گاه ماست خدا در آن روز بين ما قضاوت كند. ارشاد القلوب جلد 1  صفحه  282

 ابو حمزه‏ ى ثمالى روايت كند كه حضرت على بن الحسين عليهما السّلام فرمود : همانا دوست‏ ترين شما بسوى خدا خوشخوترين شما و آن كس است كه كردار نيكش بزرگ باشد و به آنچه كه در پيشگاه خداست حداكثر ميل و رغبت را داشته و دورترين افراد از عذاب خدا كسى است كه بيمناكترين شما از خداست و گراميترين شما در پيشگاه خدا پرهيزكارترين شماست.  ارشاد القلوب جلد 1  صفحه 321

امام سجاد (علیه السلام) فرمودند : گناهان را بخشهایی است ، نخستین چیزی که به سبب آن ، نافرمانی خدا شد ، تکبر بود که شیطان مرتکب شد چرا که تکبر ورزید و جزو کافران گردید.  اصول کافی جلد 3 صفحه 197

ابی مالک گوید : به امام زین العابدین (علیه السلام) عرض کردم : همه دستورات دین را به من بفرمایید : حضرت سجاد (ع) فرمود : 1- حق گویی 2- قضاوت عادلانه 3- انجام دادن تعهدات ( به وعده وفا کردن )  خصال شیخ صدوق جلد 1 صفحه 127

حاج شیخ عباس قمی (ره) مولف کتاب مفاتیح الجنان گوید که روایت شده در خبری از حضرت سیدالساجدین علیه السلام آنچه حاصلش آن است که فرمودند خدا رحمت کند عباس را که ایثار کرد بر خود برادر خود را و جان خود را فدای آنحضرت نمود تا آنکه در یاری او دو دستش را قطع کردند و حق تعالی در عوض دو دست او دو بال به او عنایت فرمود که با آن دو بال با فرشتگان در بهشت مانند جعفر بن ابیطالب پرواز میکند و از برای عباس (علیه السلام) در نزد خداوند منزلتی است در روز قیامت که مغبوط جمیع شهداء است و جمیع شهدا را آرزوی مقام او است. مفاتیح الجنان ( حاج شیخ عباس قمی ره ) صفحه 719

ابوحمزه ثمالی گوید : حضرت سجاد(علیه السلام) فرمود : محبوب ترین شما در نزد خداوند کسی است که اعمالش از همگان بیشتر و نیکوتر باشد ، و بزرگترین شما آن کسی است که رغبتش به آنچه در نزد خداوند است زیادتر باشد ، آن کسی میتواند از عذاب خداوند رهایی پیدا کند که از همگان بیشتر از خدا بترسد و نزدیکترین شما به پروردگار کسی است که اخلاقش بهتر باشد و آن کسی از شما بیشتر در نزد خداوند پسندیده است ، که با اهل و عیالش با وسعت دل زندگی کند و گرامی ترین شما نزد خداوند کسی است که تقوای او از همه بیشتر باشد.   کِتابُ المَواعِظ شیخ صدوق  106

شیخ صدوق از حضرت صادق (علیه السلام) روایت کرده که در مدینه مردی بطّال بود که به هزل و مزاح خود مردم مدینه را به خنده می آورد ، وقتی گفت این مرد یعنی علی بن الحسین (علیه السلام) مرا مانده و عاجز گردانیده و هیچ نتوانستم وی را به خنده افکنم تا آنکه وقتی آن حضرت می گذشت و دو تن از غلامانش در پشت سرش بودند پس آن مرد بطال آمد و ردای آنحضرت را از در هزل و مزاح از دوش مبارکش کشید و برفت ، آن حضرت به هیچ وجه به او التفات ننمود ، پس از پی آن مرد رفتند و ردای مبارک را باز گرفتند و آوردند و بر دوش مبارکش افکندند. حضرت فرمود کی بود این مرد ؟ عرض کردند : مردی بطال است که اهل مدینه را از کار و کردار خود می خنداند. فرمود به او بگوئید { اِنَّ لِلهِ یَوماً یَخسَرُ فیهِ المُبطِلُونَ } یعنی خدای را روزی است که در آن روز آنان که عمر خود را به بطالت گذرانیده اند زیان می برند.   منتهی الآمال جلد 2 صفحه 582

روزى شخصى به حضرت امام علی ابن الحسین (علیه السلام) عرض كرد كه : يا بن رسول اللّه ! من شما را به جهت خدا دوست می ‏دارم.آن حضرت فرمود : خداوندا من پناه می ‏برم به تو از آن كه مردم مرا به جهت تو دوست داشته باشند و تو مرا دشمن داشته باشى.منتهی الآمال ( ثقة المحدثین حاج شیخ عباس قمی) صفحه 1103

و روزى حضرت سجاد (علیه السلام) به جماعتى گذشتند كه به غيبت آن حضرت مشغول بودند، آن حضرت در نزد ايشان ايستاد و فرمود: اگر راست می ‏گوييد در اين عيب ‏ها كه براى من ذكر می ‏كنيد خدا مرا بيامرزد، و اگر دروغ می ‏گوييد خدا شما را بيامرزد.منتهی الآمال ( ثقة المحدثین حاج شیخ عباس قمی) صفحه 1103 

و هرگاه طالب علمى به خدمت حضرت سجاد (علیه السلام) می ‏آمد می ‏فرمود :
 ( مَرحَباً بِوَصِيَّةِ رَسُولِ اللّهِ (صلّى اللّه عليه و آله و سلّم) ،  آن‏گاه می ‏فرمود : بدرستى كه طالب علم وقتى كه از منزل خويش بيرون می ‏رود ، پاى خود را نمی ‏گذارد بر هيچ تر و خشكى از زمين مگر اين كه تا هفتم زمين از براى او تسبيح می ‏كنند. منتهی الآمال ( ثقة المحدثین حاج شیخ عباس قمی) صفحه 1103